XXL reisverslag laos & cambodja
Blijf op de hoogte en volg Merijn
20 Februari 2014 | Cambodja, Kaôh Khteăh
Helloooo!
Het is alweer een tijdje geleden sinds mijn laatste verslag (onder andere vanwege het feit dat er geen wifi in mijn hostel was) maar er is hier daarentegen wel genoeg gebeurd! Dus maak je borst maar nat voor een extra lang reisverslag.
Vanaf het laatste verslag een hele goeie tijd in Vang Vieng (Laos) gehad. Onder andere een hele zieke tocht door een grot gemaakt (waar je deels moest zwemmen om tot het einde te kunnen komen + spinnen en slangen gezien) en een paar keer getubed (in zo'n gele band door de rivier stromen en van het uitzicht genieten) Hier in Vang Vieng splitste de groep van de slowboat waar we mee reiste op in kleinere groepjes omdat sommige langer wilde blijven dan anderen. Net als ik want Vang Vieng was awesome.
Na een week of wat in Vang Vieng besloot ik om alleen verder te reizen om de groep in Cambodja weer te ontmoeten.
Vanaf Vang Vieng een busrit naar Vientiene (hoofdstad van Laos) waar ik 1 nacht verbleef en niet echt boeiend was. Die avond erna pakte ik de sleeperbus naar het zuiden van Laos. Een sleeperbus is een bus vol stapelbedden waar je lekker languit kan liggen en slapen, top geregeld. De steden in Laos liggen zeer ver uit elkaar (deze rit duurde 15 uur.)
In de sleeperbus lagen er naast en achter me een groepje vrienden van 4 meiden en 1 jongen uit canada waar ik mee in contact kwam. Veel mee gelachen en over muziek en festivals gepraat.
Na een lange rit kwamen we aan bij de haven van Don Det beter bekend als de 4000 islands. Hier pakte we een smalle longtailboat met prachtig uitzicht naar ons eiland. Een geweldig klein eilandje wat ik nooit meer zal vergeten.
Ik verbleef hier 4 dagen en werd hier op een hele spontane manier hele goeie vrienden met de canadezen van de sleepingbus. We hebben in deze 4 dagen onder andere een dag ge-kajakt (was mooi maar zwaar!) gefietst, op het strand gechillt en kampvuurtjes gemaakt. O en de heetste burito ooit gegeten! Damn fucking hell ik heb serieus nog nooit zo iets heets geproeft. Tong in brand, tranen in m'n ogen en 10 min op adem komen. Het Eiland Do Det had ook een soort menselijke mascotte. Een gek klein verwilderd mannetje die iedereen z'n hand vast houd en knuffelt, geen woord engels spreekt en heel grappig uit z'n ogen kan kijken. Deze baas heette Do en we waren groot fan! (Het eiland heet vanaf nu ook gewoon Do Det ipv Don Det.)
Na een paar dagen met deze beste mensen uit Canada op te trekken besloot ik met hen samen verder te reizen naar Cambodja. We waren heel enthousiaste om een nieuw land te bezoeken.
MAAR TOEN begon het grootste dieptepunt van de trip tot nu toe 'de busrit from hell.':
We pakte de bus die ochtend om 8. Een busrit van 20 uur stond ons te wachten (niet 12 zoals in de folder was beloofd) in een bus zonder airco, met huilende baby, waar het water uit het plafon over je heen lekt over een onverharde weg vol stenen waar je 30 km per uur overheen hobbelt. Voor 19 uur lang dus.
Stront chagrijnig en uitgeput kwamen we dan uiteindelijk toch nog ergens tot stop. Het was half 4 s'nachts en een tuk tuk wachtte ons bij de bushalte op om ons naar een hostel te brengen. Maaaaaaar, je voelt hem al aankomen, dat gaat zo makkelijk niet om half 4 s'nachts. Na hier nog ruim een half uur met tuktuk van hostel naar hotel zonder succes te racen vonden we dan uiteindelijk wel een hostel met nog 1 kamer voor 4 personen. We waren met z'n 6e maar we waren te verrot om nog verder te zoeken voor 2 personen dus hier hebben we met z'n 6e gepit.
Right dat waren zo'n beetje alle frustraties rondom de busrit dag en nacht in een notendop. Dag na aankomst in Siem Riep konden we er bijna om lachen. De stad zelf was heel mooi! Wat gelijk opviel (elke keer tot nu toe als ik een ander land binnen kom) dat het verdomme NOG goedkoper kan. In een restaurant betaal je €0,30 voor een biertje. Avondeten tussen de €1,40 en €4, pakje sigaretten €0,30.
Je word in Siem Riep wel overspoeld door kinderen die op straat bedelen, spulletjes verkopen of om eten vragen. Op de markt probeert iedereen je van alles aan te smeren 'Sir you want to by here?' En je kan geen 5 min rondlopen zonder dat er iemand TUKTUK? naar je roept.
De sfeer onderling met de groep canadezen is heel erg chill nu we wat langer samen rondhangen. Ik ben heel blij dat ik hen heb ontmoet.
Iedereen die al eerder in Siem Riep is geweest verteld je dat je de zonsopkomst in Anker Wat MOET zien! Anker Wat is het grootste religieuze monument ter wereld! Een tempel complex waar je zelfs week tickets voor kunt kopen omdat het terrein onbeschrijfelijk groot is. Maar wij besloten maar een dag te doen maar dan wel met zonsopkomst. We moesten hiervoor 4 uur s'ochtends ons bed uit. We pakte een tuktuk en om half 6 kwamen we aan bij het tempelcomplex. Hier volgde we in het donker met zaklampen een mensen massa naar de plek bij de gigantische Anker Wat. Het was een heel bijzondere ervaring om met zoveel mensen in het donker te wachten op de zonsopkomst. 6 uur, letterlijk een paar honderd mensen staan met camera paraat op de beste plek aan het water voor de tempel. Wat denk je? Geen zonsopkomst. Sorry het is te bewolkt vandaag. Het werd lichter en lichter maar de zon was nergens te bekennen (we hadden nog hoop).
Haaaaaaaa we hebben zo hard gelachen toen we hoorde dat ie niet meer ging komen! Totaly worth it om hier 4 uur voor op te staan jongens, prachtige wolken!
Het was dan wel niet zo romantisch mooi als verwacht maar alsnog gaf ik hier een armbandje aan Ashlyn. Het was namelijk Valentijn en Ashlyn is een leuk meisje.
De Anker Wat tempels zelf waren prachtig en hebben daar de rest van de middag doorgebracht.
S' avonds naar het circus geweest wat heel erg vet was. Daarna een vissen voet massage (dat ze de dooie huid van je voet af eten) gedaan en daarna wezen stappen in de pub street, zeer nice uitgaansstraatje in het centrum van Siem Riep.
De volgende ochtend vertrokken we Siem Riep en namen een busrit van slechts 7 uur (dat word hier als kort ritje gezien) naar de hoofdstad van Cambodja: Phnom Penh. Een grauwe lelijke stad met overal vuilnis en hysterisch verkeer. We zaten wel in een heel leuke backpackers guesthouse met hele toffe eigenaar. Er was een lobby met pool tafel, je kon je eigen muziek aansluiten op de speakers en een tv waarvoor je uit honderen dvd's kon kiezen en met z'n allen kon kijken. Na een diner en een rustig avondje chillen in de guesthouse, vroeg naar bed want de dag erna zou een indrukwekkende dag gaan worden.
En dat werd het! We hadden een Cambodja Cultuur dagje gepland. We hadden 2 tuktuk's gehuurd en gingen eerst naar een voormalig gevangenis in Cambodja. Dit was al een best heftig begin van de dag. Er werden in deze gevangenis mensen gemarteld en vermoord en de foto's hiervan hingen rauw en ongecensureerd in de cellen. Gevangenen lagen vastgezet met stalen pijpen de hele dag in bed en wie niet luisterde naar de orders van de cipiers kreeg een stroomstoot, marteling of gruwelijke dood. Het bloed was nog op de grond te zien.
Toen volgde onze tuktuk mannetjes onze weg naar we naar de killing fields. In 1975 was er een 'interne oorlog' in Cambodja. Paul pot, eeb gruwelijk hitler achtig figuur kwam aan de macht en wilde heel het stadsleven van Cambodja uitroeien en met de boeren een nieuw land oprichten. Binnen 4 jaar dat hij aan de macht was is een kwart van de bevolking omgekomen. Dit is de reden waarom er nu zeer weinig oude mensen in Cambodja leven en 50% van de bevolking onder de 30 is. De killing fields, die wij bezochten was een in feite een concentratie kamp waar de slachtoffers met honderden tegelijk in vrachtwagens werden gedropt en vermoord. Ze gebruikte geen kogels want dat was te duur. Mensen werden massaal het hoofd ingeslagen met bijlen, bamboetakken, scheppen en messen. We kregen hier een rondleiding door de killing fields met een koptelefoon op die ons alles over de oorlog vertelde. We zagen de graven, de kleding van de slachtoffers, foto's, beenderen en honderden schedels opgestapeld in een gedenksmonument. Het aller heftigste om te zien was de killing tree. Een boom waar baby's tegenaan werden geslagen, vastgehouden bij de voeten en met het hoofd tegen de boom dood werden geslingerd. Paul pot was bang dat de jonge generatie later revanche zou nemen op zijn mannen.
Ongelofelijk dat dit alles nog zo relatief kort geleden plaats heeft gevonden.
Na de killing fields was iedereen wat ontdaan, maar geen spijt om dit meegemaakt te hebben, en gingen we terug naar onze guesthouse, south park kijken in de guesthouse besloten we om morgen naar het zuiden van Cambodja te gaan. EINDELIJK ZON ZEE STRAND deze trip!
Bedankt voor uw interesse en tot het volgende verslag.
X
Merijn
Het is alweer een tijdje geleden sinds mijn laatste verslag (onder andere vanwege het feit dat er geen wifi in mijn hostel was) maar er is hier daarentegen wel genoeg gebeurd! Dus maak je borst maar nat voor een extra lang reisverslag.
Vanaf het laatste verslag een hele goeie tijd in Vang Vieng (Laos) gehad. Onder andere een hele zieke tocht door een grot gemaakt (waar je deels moest zwemmen om tot het einde te kunnen komen + spinnen en slangen gezien) en een paar keer getubed (in zo'n gele band door de rivier stromen en van het uitzicht genieten) Hier in Vang Vieng splitste de groep van de slowboat waar we mee reiste op in kleinere groepjes omdat sommige langer wilde blijven dan anderen. Net als ik want Vang Vieng was awesome.
Na een week of wat in Vang Vieng besloot ik om alleen verder te reizen om de groep in Cambodja weer te ontmoeten.
Vanaf Vang Vieng een busrit naar Vientiene (hoofdstad van Laos) waar ik 1 nacht verbleef en niet echt boeiend was. Die avond erna pakte ik de sleeperbus naar het zuiden van Laos. Een sleeperbus is een bus vol stapelbedden waar je lekker languit kan liggen en slapen, top geregeld. De steden in Laos liggen zeer ver uit elkaar (deze rit duurde 15 uur.)
In de sleeperbus lagen er naast en achter me een groepje vrienden van 4 meiden en 1 jongen uit canada waar ik mee in contact kwam. Veel mee gelachen en over muziek en festivals gepraat.
Na een lange rit kwamen we aan bij de haven van Don Det beter bekend als de 4000 islands. Hier pakte we een smalle longtailboat met prachtig uitzicht naar ons eiland. Een geweldig klein eilandje wat ik nooit meer zal vergeten.
Ik verbleef hier 4 dagen en werd hier op een hele spontane manier hele goeie vrienden met de canadezen van de sleepingbus. We hebben in deze 4 dagen onder andere een dag ge-kajakt (was mooi maar zwaar!) gefietst, op het strand gechillt en kampvuurtjes gemaakt. O en de heetste burito ooit gegeten! Damn fucking hell ik heb serieus nog nooit zo iets heets geproeft. Tong in brand, tranen in m'n ogen en 10 min op adem komen. Het Eiland Do Det had ook een soort menselijke mascotte. Een gek klein verwilderd mannetje die iedereen z'n hand vast houd en knuffelt, geen woord engels spreekt en heel grappig uit z'n ogen kan kijken. Deze baas heette Do en we waren groot fan! (Het eiland heet vanaf nu ook gewoon Do Det ipv Don Det.)
Na een paar dagen met deze beste mensen uit Canada op te trekken besloot ik met hen samen verder te reizen naar Cambodja. We waren heel enthousiaste om een nieuw land te bezoeken.
MAAR TOEN begon het grootste dieptepunt van de trip tot nu toe 'de busrit from hell.':
We pakte de bus die ochtend om 8. Een busrit van 20 uur stond ons te wachten (niet 12 zoals in de folder was beloofd) in een bus zonder airco, met huilende baby, waar het water uit het plafon over je heen lekt over een onverharde weg vol stenen waar je 30 km per uur overheen hobbelt. Voor 19 uur lang dus.
Stront chagrijnig en uitgeput kwamen we dan uiteindelijk toch nog ergens tot stop. Het was half 4 s'nachts en een tuk tuk wachtte ons bij de bushalte op om ons naar een hostel te brengen. Maaaaaaar, je voelt hem al aankomen, dat gaat zo makkelijk niet om half 4 s'nachts. Na hier nog ruim een half uur met tuktuk van hostel naar hotel zonder succes te racen vonden we dan uiteindelijk wel een hostel met nog 1 kamer voor 4 personen. We waren met z'n 6e maar we waren te verrot om nog verder te zoeken voor 2 personen dus hier hebben we met z'n 6e gepit.
Right dat waren zo'n beetje alle frustraties rondom de busrit dag en nacht in een notendop. Dag na aankomst in Siem Riep konden we er bijna om lachen. De stad zelf was heel mooi! Wat gelijk opviel (elke keer tot nu toe als ik een ander land binnen kom) dat het verdomme NOG goedkoper kan. In een restaurant betaal je €0,30 voor een biertje. Avondeten tussen de €1,40 en €4, pakje sigaretten €0,30.
Je word in Siem Riep wel overspoeld door kinderen die op straat bedelen, spulletjes verkopen of om eten vragen. Op de markt probeert iedereen je van alles aan te smeren 'Sir you want to by here?' En je kan geen 5 min rondlopen zonder dat er iemand TUKTUK? naar je roept.
De sfeer onderling met de groep canadezen is heel erg chill nu we wat langer samen rondhangen. Ik ben heel blij dat ik hen heb ontmoet.
Iedereen die al eerder in Siem Riep is geweest verteld je dat je de zonsopkomst in Anker Wat MOET zien! Anker Wat is het grootste religieuze monument ter wereld! Een tempel complex waar je zelfs week tickets voor kunt kopen omdat het terrein onbeschrijfelijk groot is. Maar wij besloten maar een dag te doen maar dan wel met zonsopkomst. We moesten hiervoor 4 uur s'ochtends ons bed uit. We pakte een tuktuk en om half 6 kwamen we aan bij het tempelcomplex. Hier volgde we in het donker met zaklampen een mensen massa naar de plek bij de gigantische Anker Wat. Het was een heel bijzondere ervaring om met zoveel mensen in het donker te wachten op de zonsopkomst. 6 uur, letterlijk een paar honderd mensen staan met camera paraat op de beste plek aan het water voor de tempel. Wat denk je? Geen zonsopkomst. Sorry het is te bewolkt vandaag. Het werd lichter en lichter maar de zon was nergens te bekennen (we hadden nog hoop).
Haaaaaaaa we hebben zo hard gelachen toen we hoorde dat ie niet meer ging komen! Totaly worth it om hier 4 uur voor op te staan jongens, prachtige wolken!
Het was dan wel niet zo romantisch mooi als verwacht maar alsnog gaf ik hier een armbandje aan Ashlyn. Het was namelijk Valentijn en Ashlyn is een leuk meisje.
De Anker Wat tempels zelf waren prachtig en hebben daar de rest van de middag doorgebracht.
S' avonds naar het circus geweest wat heel erg vet was. Daarna een vissen voet massage (dat ze de dooie huid van je voet af eten) gedaan en daarna wezen stappen in de pub street, zeer nice uitgaansstraatje in het centrum van Siem Riep.
De volgende ochtend vertrokken we Siem Riep en namen een busrit van slechts 7 uur (dat word hier als kort ritje gezien) naar de hoofdstad van Cambodja: Phnom Penh. Een grauwe lelijke stad met overal vuilnis en hysterisch verkeer. We zaten wel in een heel leuke backpackers guesthouse met hele toffe eigenaar. Er was een lobby met pool tafel, je kon je eigen muziek aansluiten op de speakers en een tv waarvoor je uit honderen dvd's kon kiezen en met z'n allen kon kijken. Na een diner en een rustig avondje chillen in de guesthouse, vroeg naar bed want de dag erna zou een indrukwekkende dag gaan worden.
En dat werd het! We hadden een Cambodja Cultuur dagje gepland. We hadden 2 tuktuk's gehuurd en gingen eerst naar een voormalig gevangenis in Cambodja. Dit was al een best heftig begin van de dag. Er werden in deze gevangenis mensen gemarteld en vermoord en de foto's hiervan hingen rauw en ongecensureerd in de cellen. Gevangenen lagen vastgezet met stalen pijpen de hele dag in bed en wie niet luisterde naar de orders van de cipiers kreeg een stroomstoot, marteling of gruwelijke dood. Het bloed was nog op de grond te zien.
Toen volgde onze tuktuk mannetjes onze weg naar we naar de killing fields. In 1975 was er een 'interne oorlog' in Cambodja. Paul pot, eeb gruwelijk hitler achtig figuur kwam aan de macht en wilde heel het stadsleven van Cambodja uitroeien en met de boeren een nieuw land oprichten. Binnen 4 jaar dat hij aan de macht was is een kwart van de bevolking omgekomen. Dit is de reden waarom er nu zeer weinig oude mensen in Cambodja leven en 50% van de bevolking onder de 30 is. De killing fields, die wij bezochten was een in feite een concentratie kamp waar de slachtoffers met honderden tegelijk in vrachtwagens werden gedropt en vermoord. Ze gebruikte geen kogels want dat was te duur. Mensen werden massaal het hoofd ingeslagen met bijlen, bamboetakken, scheppen en messen. We kregen hier een rondleiding door de killing fields met een koptelefoon op die ons alles over de oorlog vertelde. We zagen de graven, de kleding van de slachtoffers, foto's, beenderen en honderden schedels opgestapeld in een gedenksmonument. Het aller heftigste om te zien was de killing tree. Een boom waar baby's tegenaan werden geslagen, vastgehouden bij de voeten en met het hoofd tegen de boom dood werden geslingerd. Paul pot was bang dat de jonge generatie later revanche zou nemen op zijn mannen.
Ongelofelijk dat dit alles nog zo relatief kort geleden plaats heeft gevonden.
Na de killing fields was iedereen wat ontdaan, maar geen spijt om dit meegemaakt te hebben, en gingen we terug naar onze guesthouse, south park kijken in de guesthouse besloten we om morgen naar het zuiden van Cambodja te gaan. EINDELIJK ZON ZEE STRAND deze trip!
Bedankt voor uw interesse en tot het volgende verslag.
X
Merijn
-
20 Februari 2014 - 12:56
Emke:
Jeeeetje wat een verhaal weer :D erg leuk om te lezen, tuktuk hier tuktuk daar.... haha leuk met die zon, wel ZONde van de tijd maar gelukkig konden jullie zon der er ook om lachen! heftig verhaal van die killing fields.... heeeeeel veel plezier nog en mis je nu wel hier hoor!!! enjoyyyyyy kusjeeeee x -
20 Februari 2014 - 13:00
Emke:
Volgende trip is Canada? :p xx -
20 Februari 2014 - 20:07
Laurien:
Hee Merijn!
Ik kwam vandaag thuis van werken en Wouter zei: verslag van Merijn gelezen? Echt super leuk! Daarna belde ik Alice en zij zei: verslag van Merijn gelezen? Zo leuk, en dan die woordgrappen van Emke er weer onder!
Oftewel we leven/lezen met je mee Merijn! Super leuk!
Geniet! En heeft je Valentijn ook Facebook?
Dikke kus uit Den Haag! -
20 Februari 2014 - 22:22
Esther:
Wat een heftig stukkie zeg over de killing fields,brrrrr.jammer dat het zo bewolkt was. Ik wens je veel plezier verders.Toedels vanuit het rijswijkse. -
21 Februari 2014 - 07:15
Ray:
Klinkt allemaal super leuk man! Blijf je nu met deze groep reizen?
Heel veel succes/plezier nog ouwe charmeur! -
21 Februari 2014 - 07:56
Papa:
Mogge Merijn, wat een mooi verslag zeg, super om te lezen.Heb je nog iets met de WebCambodja vastgelegd? Heel indrukwekkend dat verhaal over de killing fields, haast niet voor te stellen wat daar gebeurd is. Pol Pot was inderdaad geen aziatische haar beter dan Hitler.Gaaf dat je met zo'n leuke groep Canadezen reist, zal wel heel gezellig zijn; hopelijk zie je Joe en de rest van de slowboat ook nog terug.
Geniet verder van je reis, hopelijk zonder heftige bustochten ( daarom is Saigon ook omgedoopt in Ho!Chi!Minh! stad.Mis je, kijk uit naar 24 maart, en in Zuid Holland heb je ook leuke meisjes. Papa. -
21 Februari 2014 - 14:39
Merijn Van Heiningen:
Wederom bedankt voor de reacties en leuk om te lezen dat jullie m'n blog nog steeds volgen (en hoe het bij familie alexander leeft) en (cambod)ja, die woordgrappen blijven altijd doorgaan haha. Ik wil met deze groep nog wel een week minstens rondhangen in Cambodja en cambodmisschien dat ik in Vietnam weer m'n eigen weg ga (en Joey enz. op ga zoeken) heeft het al gesneeuwt daar of is het nog steeds totaal geen winter? Ik hoop dat jullie daar ook gewoon de winter skippen :)
-
21 Februari 2014 - 14:39
Merijn Van Heiningen:
Wederom bedankt voor de reacties en leuk om te lezen dat jullie m'n blog nog steeds volgen (en hoe het bij familie alexander leeft) en (cambod)ja, die woordgrappen blijven altijd doorgaan haha. Ik wil met deze groep nog wel een week minstens rondhangen in Cambodja en cambodmisschien dat ik in Vietnam weer m'n eigen weg ga (en Joey enz. op ga zoeken) heeft het al gesneeuwt daar of is het nog steeds totaal geen winter? Ik hoop dat jullie daar ook gewoon de winter skippen :)
-
21 Februari 2014 - 14:39
Merijn Van Heiningen:
Wederom bedankt voor de reacties en leuk om te lezen dat jullie m'n blog nog steeds volgen (en hoe het bij familie alexander leeft) en (cambod)ja, die woordgrappen blijven altijd doorgaan haha. Ik wil met deze groep nog wel een week minstens rondhangen in Cambodja en cambodmisschien dat ik in Vietnam weer m'n eigen weg ga (en Joey enz. op ga zoeken) heeft het al gesneeuwt daar of is het nog steeds totaal geen winter? Ik hoop dat jullie daar ook gewoon de winter skippen :)
-
21 Februari 2014 - 14:39
Merijn Van Heiningen:
Wederom bedankt voor de reacties en leuk om te lezen dat jullie m'n blog nog steeds volgen (en hoe het bij familie alexander leeft) en (cambod)ja, die woordgrappen blijven altijd doorgaan haha. Ik wil met deze groep nog wel een week minstens rondhangen in Cambodja en cambodmisschien dat ik in Vietnam weer m'n eigen weg ga (en Joey enz. op ga zoeken) heeft het al gesneeuwt daar of is het nog steeds totaal geen winter? Ik hoop dat jullie daar ook gewoon de winter skippen :) xx
-
21 Februari 2014 - 14:39
Merijn Van Heiningen:
Wederom bedankt voor de reacties en leuk om te lezen dat jullie m'n blog nog steeds volgen (en hoe het bij familie alexander leeft) en (cambod)ja, die woordgrappen blijven altijd doorgaan haha. Ik wil met deze groep nog wel een week minstens rondhangen in Cambodja en cambodmisschien dat ik in Vietnam weer m'n eigen weg ga (en Joey enz. op ga zoeken) heeft het al gesneeuwt daar of is het nog steeds totaal geen winter? Ik hoop dat jullie daar ook gewoon de winter skippen :)
-
21 Februari 2014 - 14:39
Merijn Van Heiningen:
Wederom bedankt voor de reacties en leuk om te lezen dat jullie m'n blog nog steeds volgen (en hoe het bij familie alexander leeft) en (cambod)ja, die woordgrappen blijven altijd doorgaan haha. Ik wil met deze groep nog wel een week minstens rondhangen in Cambodja en cambodmisschien dat ik in Vietnam weer m'n eigen weg ga (en Joey enz. op ga zoeken) heeft het al gesneeuwt daar of is het nog steeds totaal geen winter? Ik hoop dat jullie daar ook gewoon de winter skippen :)
-
21 Februari 2014 - 14:41
Merijn Van Heiningen:
Allright wifi probleempje hier, niet de bedoeling om dit 6x te plaatsen. -
21 Februari 2014 - 16:26
Brigitte:
hihihi ja je viel in herhaling, misschien te graag weer even in het NL willen praten ;-)
Indrukwekkend verslag weer, maar je doet heerlijk waar je zin in hebt, dat is het allerbelangrijkste, al pakt het soms wat minder uit, het zijn wel de dingen die je het langst bij blijven en je wat aan hebt in je leven.
doei, Brigitte -
23 Februari 2014 - 06:35
Alice Alexander:
Hoi Merijn,zag net ook weer nieuwe foto's ,wat zal dat een indrukwekkend fotoalbum/boek worden. Je zal je hangmat gaan missen,je hebt nog ruim een maand . Liefs Alice -
23 Februari 2014 - 08:23
Merijn Van Heiningen:
Haha inderdaad. Hangmat ga ik zeker missen Alice, we zitten nu op een strand en ik leef zowat in een hangmat afgelopen 2 dagen. ik probeer nu ook wat van de foto's ook hier bij dit verslag te posten (voor de niet-facebookers) -
24 Februari 2014 - 13:01
Papa En Gonnie:
Bedankt voor de foto's goser.Inderdaad een leuk meisje Canadese Catharine.Is hier nog steeds geen winter, en die gaat hoogstwaarschijnlijk ook niet meer komen.De sneeuwklokjes en krokussen zijn al boven de grond, en gisteren heeft Gonnie plantjes gekocht in Belgie om de achtertuin mee op te fleuren.Is nu 11 graden en zonnig.Alleen wat vaker regen, maar alles liever dan sneeuw. xxx -
27 Februari 2014 - 22:26
Gerard Van Rijs:
Gaaf verslag met ups en downs maar volgens mij is het de reis van je leven........ genieten man echt gaaf en de downs horen daarbij natuurlijk nog veel plezier en veeel ups hahhahaha
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
